Προδιαγεγραμμένες καταστροφές

Γεμάτο «προσανάμματα» βρήκε ο εισαγγελέας το Σέιχ Σου τιτλοφορείται ανταπόκριση στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (19/7/2007) απο τη Θεσσαλονίκη. Η φωτιά στη Σκίαθο προκλήθηκε κατά πάσα πιθανότητα από αυτανάφλεξη σκουπιδιών σε σκουπιδότοπο, αναφέρουν ΤΑ ΝΕΑ (13/7/2007). Ο Γιάννης Μαρίνος στο ΒΗΜΑ της Κυριακής (22/7/2007) τιτλοφορεί το σχόλιό του «Οι εμπρηστές είμαστε εμείς» επαναλαμβάνοντας και θέσεις που μονίμως εκφράζει και ο καθηγητής Νίκος Μάργαρης (δείτε επίσης και το άρθρο του στο ΒΗΜΑ της 23/8/2006 που αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του Ν. Δήμου). Ο ΣΚΑΪ τέλος αναφέρει πως ο χώρος πρασίνου μέσα στο Ολυμπιακό χωριό, στους πρόποδες της Πάρνηθας, παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης (21/7/2007).

Κληρονόμησα κι εγώ από τον πατέρα μου ένα αγροτεμάχιο στους πρόποδες της Πάρνηθας, στην περιοχή της Αγίας Κυριακής μεταξύ Θρακομακεδόνων και Βαρυμπόπης. Η περιοχή, αν και το Δασαρχείο Πάρνηθας την θεωρεί δασική, έχει πάμπολα σπιτάκια τα οποία έχουν και νερό και ηλεκτρικό και τηλέφωνο. Τα περισσότερα κατοικούνται συνεχώς. Κατά το τελευταίο μου ταξίδι στην Ελλάδα (14/7/2007) το επισκέφτηκα και τράβηξα μερικές φωτογραφίες από την ευρύτερη περιοχή που είναι γεμάτη σκουπίδια και ξερόκλαδα από επιλεκτικούς καθαρισμούς.

Σκουπίδια ριγμένα παντού

Ξερόκλαδα από επιλεκτικούς καθαρισμούς

Δυστυχώς, έφευγα την άλλη μέρα και δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ με το θέμα. Αναρωτιέμαι γιατί οι λιγοστοί κάτοικοι είναι τόσο αδιάφοροι. Κατ'αρχάς ποιοί πέταξαν τα σκουπίδια; Αν δεχτούμε ότι δεν τα πέταξαν οι ίδιοι οι κάτοικοι, τότε γιατί δεν βάζουν όλοι μαζί ένα φορτηγό και 2-3 εργάτες να καθαρίσουν; Αν αύριο τα ξερόκλαδα πιάσουν φωτιά θάθελαν να κινδυνεύσουν να καούν τα σπίτια τους; Και το δασαρχείο που γνωρίζει τους ιδιοκτήτες γιατί δεν τους υποχρεώνει να καθαρίσουν; Τι δηλώσεις θα κάνει ο Δήμαρχος Αχαρνών στις τηλεοράσεις μετά από ενδεχόμενη πυρκαγιά;

Ανακύκλωση

Σήμερα, φίλοι, βρέθηκα σε μια παραλία στα νότια της Αττικής. Ναι, από αυτές τις οργανωμένες, με τις ομπρέλες, τις ξαπλώστρες, τις ντουσιέρες, το μπαρ κ.α. Από αυτές που πληρώνεις είσοδο για να μπεις, καθώς ο ιδιοκτήτης πληρώνει ενοίκιο για την εκμετάλλευση.
Στις παραλίες αυτές όπως, αντιλαμβάνεστε ή μάλλον οι περισσότεροι γνωρίζετε, καταναλώνονται χιλιάδες μπουκαλάκια νερού και κουτάκια αναψυκτικών κάθε Σαββατοκύριακο. Χαμός.
Και πόνεσε η ψυχή μου πραγματικά, όταν είδα έναν υπάλληλο καθαριότητας να βγάζει την ημιδιάφανη νάυλον σακούλα από έναν κάδο, προορίζοντας την για τη χωματερή και αυτή να είναι γεμάτη κατά 90% τουλάχιστον με ανακυκλώσιμα υλικά.
Πολλοί δήμοι της χώρας μας, ανάμεσα τους κι ο δήμος της Αθήνας, έχουν αρχίσει προσπάθειες για προώθηση της ανακύκλωσης. Όμως, το καλοκαίρι, η μεγαλύτερη κατανάλωση ανακυκλώσιμων συσκευασιών παρατηρείται στις παραλίες-ιδιαίτερα στις οργανωμένες ή όπου υπάρχουν κυλικεία. Γιατί να μην επιβάλλεται από τους δήμους στους οποίους ανήκουν οι παραλίες αυτές, να εφαρμόζουν σύστημα ανακύκλωσης κατά την αποκομιδή; Γιατί να μην επιβληθεί, ακόμη περισσότερο, με νόμο αυτό ανά την επικράτεια σε κάθε έναν που εκμεταλλεύεται παραλία; Στο κάτω κάτω, τα σκουπίδια αυτά έχουν και μια αξία.
Είναι θλιβερό να σκέφτεται κανείς ότι η Κυριακάτικη καλοκαιρινή του διασκέδαση μπορεί να έχει τόσο βλαπτική επίπτωση στο περιβάλλον.
Προτρέπω όσους έχουν κάποια δύναμη στα media να κάνου σχετικές εκκλήσεις και επίσης όσους δύνανται να επηρεάσουν, να κατακλύσουν με επιστολές σχετικές δήμους, αρμόδιο υπουργείο αλλά και τις ίδιες τις οργανωμένες ακτές, μήπως και περιοριστεί το κακό.

Για την Αμαλία

Η Αμαλία Καλυβίνου άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007 σε ηλικία μόλις 30 ετών. Οκτάχρονη άρχισε να πονά αλλά κανένας από τους πολυάριθμους γιατρούς που επισκέφτηκε δεν διέγνωσε εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της, το οποίο, δεκαεπτά χρόνια αργότερα, είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα. Έτσι τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία πάλεψε με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, με τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία αλλά και με τα φακελάκια και τη γραφειοκρατία του Ελληνικού Εθνικού Συστήματος Υγείας. Πριν φύγει, κατέγραψε την εμπειρία της σε ένα προσωπικό ιστολόγιο, στο οποίο κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.» (Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας).

Η Δικτυακή Κίνηση των Φίλων της Αμαλίας θέσπισε την 1η Ιουνίου ως ημέρα μνήμης της Αμαλίας στα ελληνικά ιστολόγια. Όπως είπε και η ίδια, για «Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...». Για να σταματήσουν τα φακελλάκια - με μέτρα από την Πολιτεία αλλά και με την προσπάθεια όλων μας να μην δίνουμε φακελλάκια αλλά μια δωρεά. Για να μειωθεί η γραφειοκρατία στις διαδικασίες που αφορούν ιατρική περίθαλψη. Για να περιοριστεί η διαπλοκή εταιρειών και ιατρικού κατεστημένου. Για να αξιοποιηθούν οι ανεκμετάλλευτες νοσοκομειακές υποδομές και να βελτιωθεί η κατάρτιση των γιατρών και νοσηλευτών του ΕΣΥ. Για να καθιερωθεί η ψηφιοποίηση του ιατρικού φακέλλου πανελληνίως.

Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση του Συλλόγου Ελπίδα για την ανέγερση της Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.

«Καθαρίστε τη Μεσόγειο 2007» - Εκστρατεία Εθελοντικών Καθαρισμών

Το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS καλεί το διάστημα από τις 12 Μαΐου έως τις 10 Ιουνίου 2007, τους μαθητές, τους φορείς και τους πολίτες κάθε ηλικίας να συμμετάσχουν στην πανελλαδική εκστρατεία εθελοντικών καθαρισμών των ακτών, του βυθού και άλλων φυσικών περιοχών, που συντονίζει για 12η χρονιά φέτος στην Ελλάδα με την υποστήριξη του Μεσογειακού Σχεδίου Δράσης του Προγράμματος για το Περιβάλλον των Ηνωμένων Εθνών (UNEP/ MAP).

Διαβάστε περισσότερα.

ΕΙΘΙΣΤΑΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ, ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ...

Τί να πει κανείς, όταν βλέπει να καταστρέφουν τεράστια δέντρα 35+ ετών για να φτιάξουν... πάρκα;;;;;